اثر ضدباکتریایی عصاره متانولی چای سبز و چای سیاه (camellia sinensis) روی سویه های پسودوموناس آئروژینوزا حاوی بتالاکتاماز

زمینه و هدف : پسودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل عفونت های بیمارستانی بوده و در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها به علت تولید بتالاکتاماز مقاوم می باشد. این مطالعه به منظور شناسایی پسودوموناس آئروژینوزا تولیدکننده بتالاکتاماز با طیف وسیع و متالوبتالاکتاماز جدا شده از بیماران و اثر عصاره متانولی چای سبز و چای سیاه بر روی آنها انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی روی نمونه زخم 245 بیمار سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان شفاء کرمان در سال 1387 انجام شد. برای تعیین باکتری های دارای esbl از روش pct و برای شناسایی lactamase mbl از نوارهای e-test استفاده گردید. برای تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد آنتی بیوتیک های ایمی پنم، مروپنم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و آزترونام و عصاره های متانولی چای سبز و سیاه از روش رقت در آگار استفاده گردید. عصاره متانولی چای سبز و سیاه به روش خیساندن تهیه شد. 20 گرم پودر گیاه با متانول به مدت 24ساعت در تاریکی قرار داده شد و صاف گردید و اثر عصاره گیاه چای روی سویه های استاندارد و 41 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا حاوی بتالاکتاماز با طیف وسیع بررسی شد. یافته ها : از تعداد کل بیماران مورد بررسی 120 ایزوله پسودوموناس شناسایی شد که 41 نمونه دارای بتالاکتاماز با طیف وسیع و همگی فاقد متالوبتالاکتاماز بودند. 60درصد از نمونه ها مقاوم به سفوتاکسیم، 66درصد مقاوم به سفتازیدیم، 42درصد مقاوم به آزترونام، 3درصد مقاوم به ایمی پنم و 5درصد مقاوم به مروپنم بودند. عصاره متانولی چای سبز در غلظت 1.25 میلی گرم بر میلی لیتر قادر به مهار رشد تمام سویه های استاندارد و نمونه های بالینی پسودوموناس آئروژینوزا حاوی esbl داشت. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که عصاره متانولی چای سبز در مقایسه با آنتی بیوتیک هایی نظیر سفوتاکسیم و سفتازیدیم دارای اثرات ضدباکتریایی مؤثرتری در برابر پسودوموناس آئروژینوزا حاوی بتالاکتاماز می باشد.